1. surede Besmele varken neden 9. surede yok ?

İstisnasız 1 ve 9 rakamları dikkat çekici bir şekilde duruyor. 19'a vurgu olmasaydı 9. surenin başında olması gereken Besmele 19 sure sonra 27 30(57) ayetinde yer almazdı!

Sorunun cevabı, Allah'ın mesajına ayet ve sure ekleyen "müslümanlarda" yanıt buluyor. Ki Allah onların teslimiyetini onaylamaz zira onlar inanan müşriklerdir ve asla Müslüman da değillerdir. Tarihte sabıkaları kabarık olan inanan müşrikler, yani Kuran yanına söz, hadis, rivayet, imam, mezhep ekleyenlere ait iki önemli tarihsel kanıt:

Kuran'a değil Mushafa sure ekleyen sahabi Ubeyb bin Kab Kuran'a değil elleriyle yazdıkları mushafa üç ayetli hal suresi ve altı ayetli hafd suresi eklemiştir, bununla yetinmeyip sabıkasında rivayetleri ayet olarak kaydettiği de yer alır. Kaynak : Kuran Tarihi

Kuran'a değil Mushafa iki ayet ekleyen sahabi Huzeyme bin Sabit

Yine can sıkıcı rivayetlerde Huzeymenin rolü nasıl ortaya çıkıyor, bakalım: Peygamberin bir at alımı ticaretinde densiz satıcı, Peygamber parasını verdiği halde at satın almadığını duyurur. Satıcı iki şahit getir ki razı olayım demiş. Peygamber yanında da alım satım yaparken kimse yoktu. Birden kalabalık arasından Huzeyme çıkar ve görmediği halde günümüzdeki "müslümanlar" gibi yalancı şahitlik yapar ve Peygamber de şöyle der: Artık Huzeyme'nin şahitliği iki kişinin yerine geçer. Nasıl ama... Felsefe ve Matematik dumura uğradı değil mi..! İşte işin bu kısmı Huzeyme'nin Kuran'a değil Mushafdaki tevbe suresine ayet süsü verilen iki cümle katmasını sağlamlaştırmış oldu, artık Huzeyme adı kullanılarak Mushafa ekleme başlasın:

Sabıkalı Ubeyb bin Kab yoluyla bir rivayette, Allah Kuran'ı toplatmayı Elçi Melek ve Elçi İnsan ile unutmuş bu iş ne elçi ne de melek olmayan hatta vahiy almayan Ebubekir'e kalarak Kuran değil Mushaf toplama işine girmiş. Vahiy katipleri 9. surenin son ayeti olan 127. ayete gelince, demek ki bunun son ayet olduğunu biliyorlardı, birden nereden geldiği belli olmayan yalancı şahitlik yapan sabıkalı Huzeyme şöyle bir şey söylemeye başlar: Peygamber bana iki ayet okudu bunlar Tevbe suresinin son iki ayeti olan 128 ve 129. ayetlerdir. Kaynak rivayetler : Huzeyme

Ya Huzeyme, eğer gerçekten sen varsan sana kim inanır, hiçbir akıllı insan yalancı şahitlerin şahitliğine inanmaz, gerçekte Peygamber seni azarlamıştır böyle bir işe kalkıştığın için. Sen buna şahitlik getirmişsen kim bilir daha ne uydurmalara şahitlik etmişsindir. Allah ayetleri unuttu da sana mı bıraktı Huzeyme. Yazık! Bu ve buna inanan sözde müslümanlar, Elçisi adına uydurma rivayetlerle Allah'a iftira edenler zalimler olarak alemlenirler/işaretlenirler:

"Uydurmaları ALLAH'a yakıştırandan daha zalim kim olabilir? Onlar Efendi'lerinin huzuruna çıkarılır ve tanıklar: "İşte Efendi'leri hakkında yalan uyduranlar bunlardır!" diyecekler. ALLAH'ın laneti zalimleredir." 11 18

Görüldüğü üzere kendi kaynaklarında sabıkası olan iki sahabi, ki onlar gökteki yıldızlar gibiymişler, Elçi adına uydurulan ortaçağ zalim, barbar ve kadınlara ikinci sınıf muamele yapılan hükümleri meşrulaştırmak için Tevbe suresine ekledikleri iki cümleyle Peygamberi Rahim ve Rauf yaptılar. Oysaki önceki ayetlerde yine Rauf ve Rahim ismi sadece Allah için kullanılırken: Kontrol et: Tevbe Suresinde Rauf Olan ALLAH'tır Allah, şeytanın hipnozuna giren müşriklerin yaptığı bu eylemi 22. surenin 52. ayetinde ifşa ediyor:

"Senden önce gönderdiğimiz her Resul ve Nebi, bir şey dilediği zaman, şeytan onun bu dileğine bir şeyler katmak istedi. Fakat Allah, şeytanın kattığı şeyleri yok eder. Sonra Allah, kendi ayetlerini sağlamlaştırır.

Ve Allah, Her Şeyi Bilen'dir, En İyi Hüküm Veren'dir."

2+2+5=9. sureye 2 ayet katma girişimi

Ayrıca bu ayet toplam sayısal değeri 6347, 6346, 6344 gibi 6346(19x)'a yakın çıkmakta. 6346 Kuran'daki toplam ayetlerin sayısıdır. Mushaflardaki hatalı yazımlardan dolayı sonuç farklı ama yakın çıkmaktadır. Bu da gösteriyor ki Rabbimizin izniyle harf olarak korunduğu dijitalize edildiğinde o zaman sonun başlangıcı gelmiş olacaktır, zira bütün insani tartışmalar son bulacak.

Ayeti kontrol et -> وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ